Konjugation vom Verb "angrenzen"
Präsens von “angrenzen”
Indikativ Präsens Konjunktiv Präsens
ich grenze an grenze an
du grenzt an grenzest an
er/sie/es grenzt an grenze an
wir angrenzen grenzen an
ihr grenzt an grenzet an
sie grenzen an grenzen an
Präteritum von “angrenzen”
Indikativ Präteritum Konjunktiv Präteritum
ich grenzte an grenzte an
du grenztest an grenztest an
er/sie/es grenzte an grenzte an
wir grenzten an grenzten an
ihr grenztet an grenztet an
sie grenzten an grenzten an
Perfekt von “angrenzen”
Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I
ich habe angegrenzt habe angegrenzt
du hast angegrenzt habest angegrenzt
er/sie/es hat angegrenzt habe angegrenzt
wir haben angegrenzt haben angegrenzt
ihr habt angegrenzt habet angegrenzt
sie haben angegrenzt haben angegrenzt
Plusquamperfekt von “angrenzen”
Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II
ich hatte angegrenzt hätte angegrenzt
du hattest angegrenzt hättest angegrenzt
er/sie/es hatte angegrenzt hätte angegrenzt
wir hatten angegrenzt hätten angegrenzt
ihr hattet angegrenzt hättet angegrenzt
sie hatten angegrenzt hätten angegrenzt
Futur I von “angrenzen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde angrenzen werde angrenzen würde angrenzen
du wirst angrenzen werdest angrenzen würdest angrenzen
er/sie/es wird angrenzen werde angrenzen würde angrenzen
wir werden angrenzen werden angrenzen würden angrenzen
ihr werdet angrenzen werdet angrenzen würdet angrenzen
sie werden angrenzen werden angrenzen würden angrenzen
Futur II von “angrenzen”
Indikativ Konjunktiv I Konjunktiv II
ich werde angegrenzt werde angegrenzt würde angegrenzt
du wirst angegrenzt werdest angegrenzt würdest angegrenzt
er/sie/es wird angegrenzt werde angegrenzt würde angegrenzt
wir werden angegrenzt werden angegrenzt würden angegrenzt
ihr werdet angegrenzt werdet angegrenzt würdet angegrenzt
sie werden angegrenzt werden angegrenzt würden angegrenzt